sobota, 31 grudnia 2011

"Uniwersum Metro 2033: Piter" - Szymun Wroczek

Jestem odmieńcem! W momencie, kiedy wszyscy skakali pod sufit z radości i zachwytu na wieści o "Uniwersum Metro 2033" - nowej książce odbywającej się w świecie "Metro 2033", "Metro 2034", ja podeszłam do tego obojętnie. Ba, nawet wcześniej nie znałam żadnego z dwóch  wymienionych tytułów. Ale cóż, rozgłos robi swoje. Po przeczytaniu kilku recenzji, gdzie wszyscy, jak najbardziej, polecali zakupienie pozycji, skusiłam się. I co z tego wszystkiego wynikło? Otóż, padłam ofiarą zachwalania pozycji, która w zasadzie wcale na to nie zasługuje, a przynajmniej w moich oczach, bo lektura "Petera" okazała się zmarnowanym czasem. Z książki nie wyciągnęłam niemalże nic.

Dmitrij Głuchowski jest czymś w rodzaju mistrza, który stworzył bestsellerowe "Metro 2033" i "Metro 2034", a Szymun Wroczek to uczeń, który próbuje przerosnąć nauczyciela. Czy mu się to udało? Cóż, trudno to określić, zdania na ten temat są różne. Niektórzy uważają, że nie, inni znowu, że jak najbardziej, a znowu ci skromniejsi przystają na tym, że Wroczkowi udało się utrzymać klimat i stopień wcześniej stworzony pierwowzorów przez pomysłodawcę. Najciekawsze z tego wszystkiego jest to, że Dmitrij Głuchowski zaakceptował książkę, która została napisana przez jego fana. Tysiące ludzi na na całym świecie pisze na różnych portalach swoje fan arty, ale tylko jeden z nich został zaakceptowany przez pisarza. Był nim właśnie "Piter" - którego historia odbywa się w Sankt Petersburskim metrze.  

My już dawno umarliśmy. Na ziemi pozostali jedynie nieliczni, którzy ku swojemu szczęściu lub nieszczęściu, przeżyli. Ziemia, skażona po wybuchu bomby atomowej, nie jest zdatna do życia. Ofiarami nieszczęsnego dnia, kiedy życie na powierzchni przestało istnieć, nie padli tylko ludzie, ale również zwierzęta. Zmutowane, niektóre obdarzone nieprzeciętną inteligencją tułają się po nawierzchni oraz wnętrzach tuneli metra, które zdrobniale przez mieszkańców jest zwane Piter. Iwan Mierkułow jest jednym z nich. Zadaniem mężczyzny jest dostarczanie do podziemia, wszystkiego, co ostało się na powierzchni i co może przydać się do codziennego życia. Ktoś, kto jest na stanowisku diggera, czyli Iwana, nie ma łatwego życia, szczególnie, kiedy nie jest się już w świetlistych latach swojego życia. Wszystko wkrótce ma się jednak zmienić. Iwan planuje ślub ze swoją ukochaną Tanią, do którego w istocie nie dochodzi. Kradzież agregata - ustrojstwa podtrzymującego życie wszystkich - niszczy wszystko. W metrze wybuchają wzajemne oskarżenia, plotki, co w końcu prowadzi do wojny między stacjami. Iwan, nie do końca z własnej woli, bierze udział w tej wojnie, która zmieni wszystko, na zawsze. 

środa, 28 grudnia 2011

"Nowa Fantastyka - 352" (01/2012)

Wielbiciele fantastycznego gatunku, chyba nie mogą rozpocząć lepiej nowego roku, jak czytając jedyny w swoim rodzaju miesięcznik "Nowa Fantastyka". Prowadzony już od ponad dwudziestu lat, zajmuje się dostarczaniem swoim czytelnikom, tego co lubią najbardziej, czyli wszelkich nowinek z świata gier, książek oraz wielkiego ekranu kina. I choć rok dwutysięczny dwunasty  jest jeszcze kilka kroczków przed nami, pierwszy numer gazety już się ukazał. Z nowym rokiem, pełnym obietnic twórcy miesięcznika postanowili odmłodzić swoje dzieło. A co nas w nim  czeka? 

Jak już pewnie zauważyliście, tematem styczniowej okładki dla "Nowej Fantastyki" były "Gwiezdne Wojny", a ściślej rzecz biorąc najnowsza gra z ich świata. "Star Wars: The Old Republic" nie bez przyczyny jest honorowym gościem numeru. Dla studia BioWare, które specjalizuje się w tworzeniu gier fabularnych, przygoda z gatunkiem MMO, to zupełna nowość. Nic więc dziwnego, że magazyn postanowił wesprzeć twórców i pomóc im w rozreklamowaniu swojego najnowszego dzieła. Poza tym wielka metropolia świata "Star Wars" ma miliony fanów na całym świecie, tak samo, jak i przeciwników. Trudno byłoby, nie pomyśleć o tych pierwszych i nie uczcić z nimi spełnienia marzeń, które pewnie będzie cieszyć przez wiele godzin. Osoby, u których "Gwiezdne Wojny" nie budzą zachwytu, tak jak u innych, pewnie uspokoi wiadomość, że numer nie jest poświęcony jedynie grze. W zasadzie to znajdziemy w nim jedynie wielką reklamę oraz wrażenia z testów. Nic poza tym, tak więc przeciwnicy wojen galaktycznych znajdą jeszcze mnóstwo rzeczy, które zainteresują ich bardziej lub mniej.

niedziela, 25 grudnia 2011

"Thorgal: Dziecko z gwiazd" - Amelie Sarn

Fanów komiksowych przygód, o chłopcu wyrzuconym na brzeg przez morze, który został znaleziony przez wikingów i zaadoptowany przez ich wodza, pewnie ucieszył fakt, że ma powstać książkowa wersja powieści. Niestety, ale powstała lektura, która została nazwana rzekomym światowym bezcelerem ma naprawdę mało wspólnego z rysunkową serią. Osoby oczekujące po książce doskonałości, oryginalności, większej liczby szczegółów z życia głównego bohatera w zasadzie, nie mają czego szukać w "Thorgalu: Dziecku z gwiazd". Sprawy mogą się jednak mieć nieco inaczej, dla tych, którzy szukają bardzo lekkiej lektury i nie mieli wcześniej styczności z komiksami.

Thorgal jako niemowlę został znaleziony przez grupę wikingów, wracających do domu z długiej, bezowocnej wyprawy. Pozbawieni nadziei na wzburzonym morzu, wojownicy czekali na cud. Objawił im się on, jako światło, w którego miejscu znaleźli dziwną stalową kołyskę z przymierającym głodem, nagim niemowlęciem. Wódz plemienia, którego poprzednie dzieci zmarły wcześniej, postanowił przygarnąć dziecko i zaadoptować je, jako swoje. Z biegiem lat malec rósł, a jego stanowisko wśród rodaków stało się tak niewiadome, jak miejsce, z którego pochodził. Bo mimo tego, że wielu wierzyło, że Thorgal został zesłany przez bogów na ziemię, niektórzy i tak mieli go za obcego, nie godnego nazywaniem wikingiem. Śmierć przybranej matki odmieniła chłopca, jednak to utrata ojca, przyczyniła się do zmian w jego życiu, na zawsze. 

wtorek, 20 grudnia 2011

"Nevermore: Kruk" - Kelly Creagh

Przy wybieraniu książki, której strony miały zapełnić moje najbliższe wolne chwile, nie planowałam, że będzie nią mroczny romans. ”Nevermore: Kruk” na pierwszy rzut oka to latorośl słynnej, aż do obrzydzenia, ”Sagi Zmierzch”. Jednak, po wejściu w fabułę powieści, szybko można się przekonać, że to tylko złudne osądy. Miłość słodkiej cheerleaderki i mrocznego Gota, owszem, przypomina nieco popularny związek śmiertelniczki i wampira, i to nawet nie jeden, jednak ”Nevermore”Kelly Creagh ma to, czego innym podobnym książkom, tego rodzaju brakuje – klimat i tajemnice. 

Isobel jest kapitanem szkolnej drużyny cheerleaderek oraz spośród jej wszystkich koleżanek, najlepiej wykonującą akrobacje dziewczyną. Jej świat nie jest skomplikowany. Popularność w szkole, najlepszy chłopak, dobre oceny, kochająca rodzina oraz grupa przyjaciół, których można by pozazdrościć. I nagle wszystko burzy, jeden zwykły projekt na zajęcia z angielskiego. Praca nie jest może, aż takim wielkim problemem, jednak chłopak, z którym musi go wykonać już tak. Varenw szkole uchodzi za chorego psychicznie. Ubierający się na czarno Got nie sprawia wielu kłopotów, ale też nie ma zbyt wielu przyjaciół. To właśnie on powoduje, że świat Isobel staje się jedną wielką ruiną.

czwartek, 8 grudnia 2011

"Magia krwi" - Anthony Huso

”Magia krwi” to krwiście wysmażone dzieło z górnej półki, autora Anthony’ego Huso. Pisarz nigdy wcześniej nie zasłynął na stronach historii książek, choć sam ceni sobie wiele powieści fantastycznych oraz science fiction tym słynną serię ”Diuna”. Anthony Huso na co dzień zajmował się opieką osób starszych, następnie był sprzedawcą odkurzaczy, jednak to pisarstwo dało mu spełnienie. Jego powieść „Magia krwi” powstała między obowiązkami a czasem wolnym pisarza. Książka ta jest początkiem powieści, która najprawdopodobniej będzie liczyła sobie dwa tomy. 

Caliph Howl nie jest zwykłym studentem szkoły Desdae, choć spośród innych uczniów nie wyróżnia się niczym niezwykłym. Chłopak jest następcą tronu Wielkiego Króla, któremu jednak nie spieszy się po władzę. Niestety, ale władza Rady, która od dwudziestu lat, nic nie zrobiła dla Stonehold nie może dalej dzierżyć stanowiska, szczególnie, kiedy do bram miasta puka nie przyjaciel. Młody władca otrzymuje stanowisko po swoim zmarłym wuju w najmniej sprzyjającej chwili.Teraz czeka na niego świat pełen zdrady, nienawiści i trudnych decyzji. 

sobota, 26 listopada 2011

"Rozdarte dusze" - Elaine Coffman

”Rozdarte dusze” to kolejna książka z serii powieści historycznych wydawnictwa Mira. Książki te nie są ze sobą powiązane, nie posiadają również kontynuacji, to jednotomowe historie, które są piękne i pozostające w pamięci. To dopiero moje drugie spotkanie z tą serią, jednak równie owocne, jak poprzednie. 

Jest rok 1819 Włochy poddane pod władzę Austrii, starają się dostosować do nowej rzeczywistości. Nie wszyscy jednak podzielają poglądy nowej władzy. Niektórzy stawiają opór, tworząc niewielkie organizacje, które mają przypomnieć ludziom, że w grupie siła i, że to oni również mogą zawalczyć o swoją przyszłość. Jeden spośród separatystów wyjątkowo przeciwstawia się wyższej potędze. Angelo jest człowiekiem, który wie, czego chce. Mężczyzna mimo braku poparcia rodziny brnie przed siebie, trwale broniąc swoich racji. Ten niesamowicie przystojny buntownik jest również powodem trosk Beatrice. Przyjeżdżając do wujostwa młoda dziewczyna spotyka ich przybranego syna, który niemal już od pięciu lat zaprząta jej myśli. Kwitnąca malarka przybywając do Włoch, zostawiła za sobą przeszłość, a w niej już bliską osobę. Ponowne spotkanie z Angelo budzi nowe emocję i zaczyna mącić jej w głowie, czy jednak zajęty walką o swój naród mężczyzna ma czas na miłość i okazywanie uczuć?

poniedziałek, 21 listopada 2011

"Odkrycia Riyrii: Królewska krew. Wieża elfów" - Michael J. Sullivan

Michael J. Sullivan to nowy, debiutujący na polskim rynku autor, którego wydawanie książek podjęło się wydawnictwo Prószyński i S-ka. Pierwsza powieść amerykańskiego pisarza, zatytułowana ”Królewska krew” znalazła wielkie uznanie wśród czytelników, to też pisarz postanowił kontynuować swoje dzieło. Powyższy tytuł rozpoczyna epicką serię, liczącą sześć tomów o przygodach oryginalnego duetu złodziei. Królewska krew. Wieża elfów” to dwa tomy, które w naszym kraju zostały wydane w jednej książce. Taka postać rzeczy powoduje, że czytelnik kupujący książkę zyskuje podwójnie, a naprawdę warto, bo jak się okazuje przygody Royce’a Melborne’a i Hadriana Blackwatera to niesamowita gratka dla wielbicieli fantasty. 

Duet Riyira to dość wyjątkowa para złodziei. Mężczyźni nie przynależą do żadnej Gildii. Nie słuchają również niczyich rozkazów, a prosząc ich o przysługę, nigdy nie można być pewnym, czy samemu nie zostanie się obrobionym i wystrychniętym na dudka. Każdemu jednak, nawet najlepszemu złodziejaszkowi, kiedyś podwinie się noga. Kolejne zlecenie, na pierwszy rzut oka banalnie łatwe, okazało się tak naprawdę śmiertelną pułapką. Royce i Hadrian wplątani w zabójstwo króla, zawierają układ z jego córką. W zamian za uprowadzenie jej brata i przyprowadzenie go do tajemniczego więzienia, księżniczka pomaga im zbiec z królewskich lochów. Po długiej podróży z uciążliwym monarchą, okazuje się, że zorganizowanie przez siostrę jego porwania , mogło być jedynie pretekstem do objęcia tronu. 

Dwa lata po wielkiej przygodzie z księciem, a obecnym królem, Riyira znowu powraca z wielkim hukiem. Royce i Hadrian są sławni na wiele królestw. Opowiadania o dwóch szlachetnych złodziejach, krążą w każdym mieście, do którego przybędą, nikt jednak nie wie, że to oni uratowali władcę oraz mieszkańców przed wielkim rozłamem i władzą tyrana. 

Dwójka przyjaciół przyjmuje zlecenie biednej dziewczyny, która szuka ratunku dla swojego ojca. W taki właśnie sposób Royce i Hadrian odnajdują Wierzę Elfów, ale to już dalsza historia… 

środa, 16 listopada 2011

"Mistyfikacja" - Candace Camp

”Mistyfikacja” Candace Camp to nie pierwsza i najprawdopodobniej nie ostatnia książka tej oto autorki wydana przez wydawnictwo Mira, które zaliczyło książkę do ”Powieści Historycznych”. W zasadzie pani Candace Camp ma na swoim koncie już kilka książek tego rodzaju, jednak jest to moje pierwsze spotkanie z tą autorką, więc nie mogę porównywać jej twórczości do poprzednich lat. Zdradzę wam jednak, że pisarkę interesowało tworzenie książek już w wieku dziesięciu lat, co zrobiło na mnie spore wrażenie, nie do końca pozytywne.  

Camilla z powodu obaw o zdrowie dziadka, postanowiła go okłamać. Dwudziestopięcioletnia kobieta, bojąc się, że z obawy o nią, zdrowie starszego pana się pogorszy, postanowiła powiadomić swoją rodzinę, że jest zaręczona. Sprawa jest dość niezręczna, bo Camilla do żadnego mężczyzny nic nie czuje, a jakby tego byłoby mało, wcale nie zamierza w przyszłości wiązać się z kimkolwiek. Wszystko się jednak zmienia, kiedy na drodze bogatej kobiety staje Benedykt. 

Para poznaje się w dość nietypowych warunkach, bo zanim w ogóle udaje im się na siebie spojrzeć, po chwili towarzyszy im pościg i śmiercionośne strzały. Miła i zawsze spokojna Camilla czuje, że nienawidzi spotkanego na uboczu drogi nieznajomego. Dziewczyna jednak wie, że Benedykt może jej pomóc, udając małżonka za odpowiednią sumę pieniędzy. Jej wróg znowu czuje, że ta irytująca go kobieta, może mu dać więcej, niż jej się zdanie. Mieszkanie w bogatym domu, wśród ludzi, którzy będą uważali go za członka swojej rodziny, to wspaniała przykrywka do poszukiwań szpiega i winnego śmierdzi jednego z jego ludzi. 

czwartek, 10 listopada 2011

"Axis mundi" - Wiktor Trojan

Osobiście nie przepadam za polską historią, co jest dość dziwne, bo w końcu jest to mój kraj. Od renesansu i dziejach Rzeczpospolitej wolę średniowiecze, a jednak nawet ja znalazłam w ”Axis mundi” coś dla siebie.

Narodziny Witolda Boguszewicza przebiegły z wielkim trudem. Był to rok 1556, który potem został nazwany rokiem diabła. Przy narodzinach najmłodszego syna rodu Boguszewiczów asystowała wiedźma, która przeprowadzała czary, ratując przy tym dziecko oraz matkę. Niestety, mimo starań nie młodej już kobiety, matki dziecka nie dało się uratować. Kobieta zmarła przy porodzie, od tego czasu jej mąż, gdy patrzał na swoje najmłodsze dziecko, zalewał się smutkiem. Mimo nieszczęśliwego przyjścia na świat, Wiktuś był zdrowym i bystrym chłopcem. W wieku dziesięciu lat chłopiec w oczach niektórych, posiadał większą wiedzę od każdego z swoich braci. Nie umknęło to otoczeniu rodziny. W dniu wejścia w swoją dorosłość i przyjęciu imienia Witold, chłopiec został zabrany na nauki. Amulet, który dostał od sługi ojca, a swojego wiernego przyjaciela, opiekuna i nauczyciela jednocześnie, miał go chronić przed złymi wpływami, które czekały wśród szlachty, w jego nowym domu. Niezależnie jednak od wychowania, ochrony i przyjaźni najbliższych na Witolda Boguszewicza czekała nieznana przyszłość. Przyszłość pełna niespodzianek, przygód oraz magii.

poniedziałek, 7 listopada 2011

"Złodziej magii: Zagubiony" - Sarah Prineas

”Zagubiony”, to drugi tom trylogii ”Złodziej magii” autorki Sarah Prineas. Jeżeli mieliście już okazję przeczytać moją recenzją pierwszego tomu, to zapewne wiecie, że książkę nominowałam do jednej z gorszych wydawnictwa Jaguar. Niestety, ale taka jest prawda. ”Złodziej magii” nie zrobił na mnie wielkiego wrażenia. Czarna owca wydawnictwa, nie wyróżniała się z tłumu, nie pokazywała również niczego, czego już byśmy nie znali. Jednak mimo wszystko cieszę się, że mogłam sięgnąć po drugi tom tej niezbyt doskonałej serii, ponieważ ”Zagubiony” ratuje nieco autorkę książek w moich oczach, przed kompletną klęską.

Conn stracił swojego locus magicalicus, któremu zawdzięczał porozumiewanie się z magią. Uczeń Nevery’ego uratował miasto, ale zapłacił za to okrutną cenę. Bez drogocennego kamienia chłopak nie może uczęszczać do szkoły. Nie może również nazywać się uczniem czarodzieja, co nie zmienia faktu, że dla niego samego nadal nim jest. Conn postanawia sam odnaleźć drogę do magii. Dzięki eksperymentom pirotechnicznym może usłyszeć magię, która chce mu powiedzieć, coś bardzo ważnego. Niestety, ale poprzez przypadek jedno z doświadczeń nie idzie po myśli Conna, co powoduje wielki wybuch. Chłopiec zostaje wygnany z Wellmet i pozostawiony sam sobie. Teraz przygody dawnego złodziejaszka z biedniejszych dzielnic miasta przybierają inny bieg. Conn wyrusza w zupełnie obce strony, gdzie ma nadzieje znaleźć odpowiedzi na dręczącego go pytania. 

sobota, 29 października 2011

"Złodziej magii: Złodziej magii" - Sarah Prineas

Pamiętacie lektury z podstawówki lub gimnazjum, które nauczycielki języka polskiego próbowały w nas wmusić? A może jesteście jeszcze w tym wieku i nadal musicie zmagać się z czarną, nudną stroną naszego szkolnictwa? Tamte książki, które czytaliśmy z czystego obowiązku dłużyły się niezmiernie. Wielu nawet nie potrafiło przejść przez nie do końca. I ja też wiele razy poległam przy lekturach szkolnych. A choć ”Złodziej magii” należy do dzieł współczesnej lektorki i wyszedł w naszym kraju niemalże rok temu, nie można porównać go do ciekawszych pozycji, niż właśnie te z półek szkolnej biblioteki.

Conn jest sierotą, ulicznikiem i na dodatek drobnym złodziejaszkiem. Chłopiec kradnie,aby przeżyć. W mrocznej rzeczywistości, dzień, który nie różni się od wielu innych jest jednak dla niego tym, w którym zmienia się jego całe życie.Wyjmując z kieszeni Nevery’ego – potężnego maga, jego artefakt, któremu ten zawdzięcza moc, nawet nie wie, na jakie niebezpieczeństwo się pisał. Starzec w zasadzie jest zadziwiony, że jego locus magi calicus go nie zabił. Od tej chwili mag postanawia przyjrzeć się bliżej chłopcu, a widząc u niego potencjał i chęci, wziąć go na ucznia. W drodze do nowej przyszłości jest jednak jeden haczyk. Conn ma miesiąc, aby znaleźć swój kamień mocy. Wszyscy mistrzowie pomagają swoim protegowanym, jednak nauczyciel chłopca stawia go w tej trudnej sytuacji, że nie ma czasu, aby mu pomóc. W Wellmet dochodzi do spadku magii. Mężczyzna wrócił do miasta po dwudziestu latach banicji, aby dowiedzieć się co jest tego przyczyną.

czwartek, 27 października 2011

"Kroniki Mac O’Connor: Krwawe szaleństwo" - Karen Marie Moning

”Krwawe szaleństwo” to drugi tom ”Kronik Mac O’Connor”. Przed lekturą ”Mroczne szaleństwo” miałam pewne obawy, że książka mi się nie spodoba, i będzie taka jak wszystkie tego rodzaju. Teraz nie miałam żadnych obaw. ”Mroczne szaleństwo”okazało się bardzo ciekawą lekturą, najlepszą z swojego rodzaju, a miałam już okazję zapoznać się z kilkoma ”podobnymi”. Z całą pewnością jednak pierwszy tom, jak i jego kontynuacja biją na łeb, na szyję konkurencję. 

Przygoda Mac trwa nadal… Mówi się, że każdy musi ponieś konsekwencję za swoje czyny. Podczas minionych kilku tygodniu życie Mac przybrało nietypowe tempo, zmieniło się w nim wszystko. Dziewczyna wraz z swoim partnerem, o którym niemal nie wie nic, okradała mafiosów, chodziła na bankiety do wampira i jego wyznawców, a nawet przyczyniła się do śmierci kilkunastu ludzi. Teraz za te czyny przyjdzie jej zapłacić, gdyż ich wrogowie łączą swoje siły. Dziewczyna nadal szuka cennych artefaktów zwanych PM-ami, które mają wielką moc. Nadal również największą stawkę w tej grze stanowi Sinsar Dubh – mroczna księga. Jednak teraz rozgrywka przybrała inny, bardziej groźniejszy stopień. Do gry weszli nowi gracze, zginęło również kilku starych, ale teraz, jak nigdy nie wszystko wydaje się na sto procent pewne. Mac musi wybierać, po jakiej stronie stanie. 

Jericho Barrons zamiast odpowiedzi na pytania, daje jej coraz więcej niewiadomych. Mężczyzna jest przy niej, często wyciąga ją z opresji, jednak Mac ma wrażenie, że to tylko z powodu faktu, że ją potrzebuje. Znowu elf V’lane, seksualny zabójca proponuje jej współpracę,  jednak w zamian za usługi dla swojej pani. Dziewczyna stanowi dla niego wyzwanie, bo odmawia mu wspólnego seksu. Na planszy pojawiała się także sekta widzących sidle. Ich intencje również nie są bliżej znane Mac, jednak Jericho uważa, że nie można im ufać. Za kim pójdzie Mac? Jakie kłopoty czekają ją tym razem? I w jakim stanie wyjdzie z tej niekończącej się tułaczki po zimnej, wiecznie deszczowej Irlandii?

piątek, 21 października 2011

"Królotwórca, królobójca: Nieświadomy mag" - Karen Miller

”Nieświadomy mag” to pozycja, która z góry budziła u mnie uprzedzenie. I choć Galeria Książki już nieraz pokazywała nam, że przeciętna grafika okładki nie oznacza słabości treści, coś w tym dziele nie dawało mi zapewnienia, że będzie ono niebanalne. Fabuła książki nudna, zwykła, jakich wiele. Cóż, ostatnim razem miałam wiele okazji do przekonania się, że moje przeczucia często się nie imają co do książek, co i tak nie przeszkodziło mi przy skreśleniu tej pozycji już w momencie czytania prologu. Dobrze, że prolog, nie różniący się od innych dzieł fantasy,był jedynie niefortunnym rozpoczęciem wspaniałej przygody, bo naprawdę nie wiem, co bym robiła, przez ponad pięćset stron bitego tekstu, gdyby było inaczej. Na szczęście, po nie dość idealnym, ale dobrym ”Darze”, dzieło Karen Miller okazało się spełnieniem marzeń dla wielbiciela tego rodzaju twórczości, czyli osoby takiej jak ja. 

Królestwo Lur, jak i wszystko wokół niego dzieli się na dwie kategorie. Doranów i Olków .Doranie uciekając przed potężnym czarnoksiężnikiem zwanym Organem przybyli na ziemię Olków gdzie zagospodarowali się na zawsze. W zamian za pomoc przy opanowywaniu humorów pogody Olkowie postanowili przyjąć prawo i wierzenia Doranów. Było to jednak dawno, dawno temu i teraz nawet sami Olkowie zapomnieli, że kiedyś posługiwali się swoją magią. Wiedzę o tych rzeczach zachowało niewielu. Tajemnicza grupa nazywała siebie Kręgiem, czekała na wybawcę. Człowiek z przepowiedni, mag o niesamowitych umiejętnościach uratuje ich od Dni Sądu i wskaże nową drogę, przywróci dawno utracone dziedzictwo. 

Asherjest siódmym, najmłodszym synem rybaka. Chłopak w swoim życiu nie otrzymał od losu wielu okazji do radości. Jako najmłodsze dziecko otrzymywał zawsze wszystkiego najmniej. Najmniej zapłaty za pracę, którą wykonywał u ojca, najmniej swojego miejsca w domu, najmniej przyjaźni ze strony sześciu braci,najmniej spadku po śmierci ostatniego z rodziców, za to najwięcej ich miłości. Młodzieniec jako dziecko często chorował, częściej, niż reszta rodziny, więc miłość i troska rodziców, obróciła się w przeciwieństwo, w oczach jego rodzeństwa. Asher wiedząc, że nie ma co liczyć na lepszą przyszłość w miejscu swoich narodzin, postanawia wyruszyć do królestwa Lur, aby znaleźć tam pracę.Jego plan jest prosty. Rok pracy, jakiejkolwiek i powrót do domu z zarobkami, aby ułożyć sobie dalsze życie i zaopiekować się starym ojcem. Reszta braci niech sama sobie daję radę. Niestety, to co na ogół wydaje się proste, wcale takie nie jest. Chłopak szybko zdaje sobie sprawę, że znalezienie pracodawcy,nie jest takie proste, jak sądził. Kiedy płomyk nadziei zaczyna przygasać na drodze syna rybaka staje królewski potomek. Od momentu spotkania tych dwoje,różniących się od siebie młodzieńców, życie Ashera zmienia się natychmiastowo.Wspaniała przyszłość niesie w sobie wiele dobrego, ale również i niespodziankę,wraz z niesamowitym niebezpieczeństwem. Nadchodzą sądne dni dla królestwa Luroraz jego poddanych i tylko jedna osoba będzie mogła zadecydować o dalszych losach Doranów i Olków . 

wtorek, 18 października 2011

"Monster High: Upiór z sąsiedztwa" - Lisi Harrison

”Upiór z sąsiedztwa” to już drugi tom serii „Monster High”, która w niemalże szaleńczym tempie uzyskała niebywały sukces wśród młodzieży. Pierwsza część nosząca tytuł ”Upiorna szkoła” nie zrobiła na mnie wielkiego wrażenia. Książka wydała mi się odpowiednia dla głupiutkich dwunastolatek, które słodkość i urodę przewyższają nad wszystko. Nic dziwnego, więc, że do przeczytania tego tomu wcale mnie nie ciągnęło. Ku mojemu zdziwieniu kontynuacja okazała się o wiele lepsza od pierwszej odsłony.

Minął dzień od felernego balu, na którym to głowa Frankie Stein oddzieliła się od reszty ciała w momencie, kiedy dziewczyna miała przeżyć swój pierwszy pocałunek. Cleo, córka dawnego Faraona nie może jej tego wybaczyć. Nastolatka, potomkini wielkich władców i władczyń Egiptu nie na widzi za to swojej koleżanki z szkoły. Nie rozumie, dlaczego musi chować się, skoro to Frankie zawiniła. Ale taka właśnie jest prawda, wszystkie potwory żyjące wśród ludzi mają kłopoty. Frankie, jak nikt zdaje sobie z tego sprawę. Jej rodzice postanowili wypisać ją ze szkoły i od tego momentu uczyć w domu. Dla dziewczyny, nie to jednak jest najgorsze. Niemalże nikt nie odzywa się do potworki, a brak telefonu i innego źródła kontaktu, nie poprawia sytuacji. Samotność jest dla Frankie najgorszą z możliwych rzeczy. Melody Carver również nie jest w sytuacji utkanej różami. Dziewczyna ma nie lada problem. Musi wymyślić, co zrobić, aby uratować Frankie z opresji, nie stracić przyjaciela, który również jest potworem oraz nie narazić się bardziej swojej byłej przyjaciółce. Dziewczyna przekonała się, że czasami największymi potworami są ludzie. Sprawa, w której ugrzęzła wydaje się być nie do naprawienia.

sobota, 15 października 2011

"Pellinor: Dar" - Alison Croggon

”Dar” Alison Croggon to jednak z najnowszych książek, które wyszły spod skrzydeł wydawnictwa Galeria Książki. Jak praktycznie wszystkie książki, a przynajmniej ich większość, i ta dotyczy świata fantasty z magią na planie głównym. Ten cykl wyróżnia się jednak spośród wszystkich innych. Autorka postanowiła kompletnie zagłębić się w tym, co jej umysł stworzył i przelać to na papier.

Nie mogę powiedzieć, aby ten tytuł był dla mnie obojętny. Książka jeszcze przed swoja premierą budziła moje zainteresowanie. Oczywiście zarys fabuły Alison Croggon okazał się nieco inny, niż sobie wyobrażałam. Książka okazała się świetną, niemalże idealną rozrywką na nudne, monotonne dni w szarej rzeczywistości. 

Maerad jest jedną z wielu niewolnic, która służy u swojego pana w okrutnym siole.Szesnastoletnia dziewczyna nie pamięta wiele z swojej przeszłości, głównie wiąże się ona z przebłyskami pamięci. Dziewczyna, kiedy była mała została sprzedana wraz z swoją matką mężczyźnie, któremu obecnie służy. Po kilku latach służby, jedyna jej bliska osoba zmarła, a siedmioletnie dziecko zostało zupełnie samo na okrutnym świecie. Maerad nigdy nie była lubiana, nawet wśród niewolników, nic  więc dziwnego, że szybko nauczyła się chować uczucia głęboko w sobie. Porzucona, pokrzywdzona przez los, wychudzona i nic nie wiedząca, nic o świecie zewnętrznym, nawet nie przypuszczała, że ma Dar. Po prostu pewnego zwykłego dnia do miejsca, gdzie żyła przybył tajemniczy mężczyzna. Cadvan poprosił ją o pomoc, a ona mu nie odmówiła, nawet, jeżeli miała ponieś potem za to konsekwencję. W zamian bard postanowił pomóc jej odejść, uciec poza mury i dać nowe życie. Teraz Maerad uczy się żyć od nowa, ufać. Przed nastolatką nie lada wyzwanie, bo nie dość, że musi pojąc zdolności, które posiada to jeszcze poznać zupełnie inny świat.Teraz na byłą niewolnicę nie czekają kary cielesne, ale przyjaźń i wygoda. Czy jest jednak czas na  leniuchowanie, kiedy Mrok rozpoczyna wzrastać na sile?Zbliżająca się powoli wojna może odcisnąć okrutne piętna na wszystkich królestwach, a ona jest w samym środku tego wszystkiego.

środa, 12 października 2011

"Władcy Podziemi: Mroczny szept" - Gena Showalter

"Mroczny szept" Geny Showalter to już czwarty tom cyklu "Władcy Podziemi". Sięgnęłam po ten tom, jednak nie miałam nigdy do czynienia z poprzednimi częściami. Rozpoczęcie serii od końca nie oznacza, że nie wyniesie się z niej nic. W fabule "Mrocznego szeptu" można zrozumieć wszystko, nawet jeżeli jest się kompletnym nowicjuszem w twórczości autorki. Tak więc, korzystając z okazji, że do fabuły została wprowadzona nowa postać, poznawałam świat Władców wraz z nią. 

Wprowadzenie greckich Bogów do świata rzeczywistego, to nie zupełna świeżość, nawet jeżeli chodzi o ich wojowników. Rick Riordan zrobił to już dawno w swojej serii o Percym Jacksonie, a potem w trylogii "Olimpijscy herosi". Genę Showalter różni od autora młodzieżowych książek tym, że ona postanowiła z swojego pomysłu zrobić spełnienie erotycznych marzeń, nie do końca skupiając się na bogatej fabule. Cykl o Władcach Podziemi to po prostu taki Percy Jackson, tylko dla dorosłych.  

Sabin to jeden z kilkunastu wojowników, którzy przed tysiącami lat wpadli w niełaskę Bogów Olimpu. Mężczyzna, tak samo jak jego przyjaciele, został naznaczony. Od momentu nieszczęsnego wydarzenia cały czas, w jego ciele spoczywa demon. Sabinowi akurat towarzyszy Zwątpienie, które cały czas szepcze mu oraz jego towarzyszom do uszu, przy czym miesza w umysłach. Najgorsze w tym wszystkim jest to, że Władca Podziemi nie może mieć żadnej kochanki. Jego ostatnia kobieta popełniła samobójstwo, właśnie przez demona, który mu towarzyszy. Inna wydaje się być Gwen Płochliwa. Harpia, której  uratowali życie potrafi odróżnić głos demona od własnych myśli. Taka panna mogłaby stać się jego, bez obaw, że Zwątpienie zniszczyłby jej charakter. W ich duecie jest tylko jedna mała szczelina. Gwan ostatni rok spędziła w więzieniu Łowców, gdzie była torturowana i zmuszana do okrutnych rzeczy. Dziewczyna boi się wszystkich, nawet Sabina i jego towarzyszy, a to niezbyt bezpieczny grunt. Jako Harpia Gwen ma niesamowitą moc. Wystarczy ją zdenerwować lub przestraszyć, a drzemiące w niej stworzenie budzi się, gotowe do szału. Sabin chcąc wykorzystać Gwen do swojej wojny z Łowcami, nie pozwala jej wrócić do domu. Mężczyzna chcąc tego, czy nie powoli jednak zakochuje się w uratowanej, a ona w nim. Para, bardzo różniących się ludzi, zbliża się do siebie i szybo przekonuje, że tylko we dwójkę mogą być szczęśliwi. Szukanie czterech artefaktów, potrzebnych do zniszczenia Puszki Pandory jednak trwa i to jest, mimo wszystko, najważniejsza rzecz dla Wojowników Olimpu. 

niedziela, 9 października 2011

"Irlandzka krew" - Nora Roberts

Nigdy wcześniej nie miałam do czynienia z panią Norą Roberts. Za to wiele czytałam na temat pisanych przez nią książek. Wszystkie recenzje dotyczące stworzonych przez nią tytułów były pozytywne, więc postanowiła na własnej skórze przekonać się, jak to będzie w moim przypadku. Premiera "Irlandzkiej krwi" okazała się świetną okazją na zapoznanie się z piórem pisarki. Wybranie tej, a nie innej książki, okazało się dobrym wyborem. Od tej chwili mogę się pochwalić członkostwem wśród wielu wielbicieli autorki, a przecież ja nawet nie lubię romansów! 

Adelia Cunnane nazywana przez przyjaciół i stryja małą Dee musi opuścić rodzinną farmę i rozpocząć zupełnie nowe życie. Dla Irlandki Ameryka okazuje się zupełnie obcym miejscem. Dee niemalże całe życie spędziła pracując na farmie, a potem dodatkowo opiekując się chorą ciotką, aż do momentu, kiedy została zupełnie sama na świecie. Na szczęście z pomocą przybył jej stryj, który zaoferował jej dach nad głową. Teraz Adelia próbuje się odnaleźć w nowym świecie. Jedno z jej marzeń już się spełniło, dziewczyna otrzymała wymarzoną pracę na farmie.  Travis Grant właściciel rozległych ziem i koni, pozwala jej ujeżdżać swoje wierzchowce i jeszcze jej za to płaci nie małe pieniądze. Dee kocha konie, więc nowe obowiązki to dla niej jedynie przyjemność. Cięższe od nich jest tylko towarzystwo pana Granta. Mężczyzna jest nieokrzesany, cały czas nachodzi ją w najmniej spodziewanej chwili i najwidoczniej uważa, że wszystko mu wolno. Adelia nienawidzi tego typa, ponieważ ma podobnie zuchwały charakter. Chodź trudno jest jej to przyznać, nawet przed samą sobą, chce czy nie, powoli zakochuje się w właścicielu stadniny koni. 

środa, 5 października 2011

"Siedem Królestw: Iskra" - Kristin Cashore

"Iskra", czyli kontynuacja serii "Siedem Królestw" Kristin Cashore, to już nie to samo co pierwsza część cyklu. Czytając książkę można nawet odnieś wrażenie, że to zupełnie inna seria, gdyby nie powiązanie z jedną z postaci z pierwszej części. Niestety, ale przedstawiona przeszłość bohatera, który cały czas był na drugim planie, to nieco za mało, aby odczuć pokrewieństwo obu tomów. Zmianę otoczenia na zupełnie inny świat, nie można nazwać całkowitą kontynuacją serii, co oczywiście nie oznacza, że pomysł jest nie oryginalny.

W zasadzie to miałam małe obawy co do książki, kiedy przeczytałam jej opis z tyłu okładki. "Wybrańcy" byli ciekawą pozycją, ale nie dość zaspakajającą wyobraźnię. Po "Iskrze" spodziewałam się zupełnie czegoś innego, niż zaplanowała to sobie autorka powieści. Spodziewałam się kontynuacji fabuły, czekała na mnie nie lada niespodzianka. Drugi tom serii jest zupełnie czymś innym, niemalże obcym, nawet dla osoby, która miała styczność z pierwszym tomem.  

Ojciec Iskry zapisał się na kartkach historii Dolin, jako jeden z największych tyranów, i doradców króla. Mężczyzna nie miał żadnych skrupułów, ani zahamowań jeżeli chodziło o krzywdzenie innych. Zawsze dostawał to czego chciał, po dobroci lub siłą. Jego odmienność, która dawała mu niesamowitą moc i przewagę nad swoimi ofiarami jedynie zwiększała jego nienawiść. Wszystkie dzieci, jakie począł doradca króla ginęły z jego ręki, zanim jeszcze się urodziły. Wszystkie, oprócz Iskry. Dziewczyna może zawdzięczała możliwość życia losowi, albo szczęśliwemu trafowi, gdyż jej ojciec zapomniał zabić jej matkę z powodu zwykłego niedbalstwa. To wszystko jednak nie znaczyło łatwego życia. Zabrana od matki Iskra była zobowiązana żyć w odosobnieniu. Jej ojciec odwiedzał ją jedynie kilka razy w roku, aby zobaczyć jak idą jej poczynania w nauce, rozwoju mocy. Może i to było zbawieniem dla dziecka, bo złość Cansrela nie miała na nie wpływu, przynajmniej tak bardzo, jak ten by pragnął. Teraz po latach, kiedy Iskra jest prawie dorosłą kobietą próbuje żyć inaczej, niż żył jej ojciec. Mężczyzna nie ma już wpływu na swoją córkę, bo nie żyje, jednak niepewne czasy Dolin powodują, że inni zaczynają naciskać na potworzycę, aby torturowała więźniów i wydobywała z nich potrzebne informacje. Iskra stara się nie łamać swoich zasad, jednak w momencie, kiedy chodzi o sprawy całego królestwa ma wrażenie, że nie ma innej drogi, jak ulec przyjaciołom i królowi. Tak jakby życie dotychczas nie było dla niej okrutne.

czwartek, 29 września 2011

"Koniasz: Na ostrzu noża. Tom I" - Miroslav Žamboch

”Na ostrzu noża” nabyłam za pośrednictwem wymiany: książka za książkę. I dla mnie i dla tej drugiej osoby była to bardzo użyteczna transakcja, jednak książka nie okazała się tak dobra, za jaką ją miałam patrząc na opinie, samą okładkę i opis fabuły. Nie chcę, abyście zrozumieli mnie źle. Pierwszy tom ”Obcej krwi” nie jest tytułem, którego pozbędę się z swoich półek, ale też nie jest dla mnie światem niezastąpionym. 

Lektury książki, którą darzę wielką fascynacją nie przerwie mi nic. Może się walić, palić i podtapiać, a ja nie zejdę z tapczanu i nie spojrzę w innym kierunku, niż tekst na kartkach. Podczas czytania tej pozycji tak nie było. Lekturę ”Na ostrzu noża” przerwałam dla ”Wampiratów: Imperium nocy”. Na początku sądziłam, że moje lenistwo wynika z nadmiaru obowiązków, jednak dopiero z czasem zdałam sobie sprawę, że do powieści wcale, a wcale zbytnio mnie nie ciągnie. Momentami nawet chciałam zaniechać lektury, jednak chyba dobrze, że tego nie zrobiłam. 

Koniasz jest jednym z najemników, którzy mogą się pochwalić dobrą opinią wśród swoich pracodawców. Mężczyzna przeszedł podczas swojego długiego życia ciężką drogę, co jest wypisane na jego ciele, ale głównie twarzy. Jako płatny morderca musi być bezwzględny, niemiłosierny, zimny i okrutny, co jednak nie znaczy, że nic nie różni go od swoich rywali. Koniasz ma wiedzę, którą doskonale wykorzystuje na co dzień, wykształcenie oraz to, czym nie może poszczycić się wielu ludzi w jego branży, duszę. Mężczyzna nie przyjmuje każdego dobrze płatnego zadania. Do swojej pracy podchodzi z umiarem oraz oceną, którą obdarza wszystkie swoje przyszłe ofiary – to umożliwia mu pozostanie na pograniczu dobra i zła. Kiedy najemnik dostaje nowe zadanie, nawet nie przypuszcza, czym ono będzie dla niego w przyszłości. Jeden z miejscowych handlarzy postanawia założyć osadę. Do pomocy potrzebuje kogoś takiego, jak on. Koniasz będzie musiał sprostać dowodzeniu innymi najemnikami i ponad tysięczną liczbą ludzi, którzy mają zostać przewiezieni do celu podróży cało i zdrowo. Z czasem przywódca karawany, którą dowodzi dowiaduje się, że nie wszystko idzie według jego planu. Cokolwiek on i jego ludzie robią i tak spełza na niczym. Komuś bardzo zależy, aby farmerzy nie osiedlili się w nowej osadzie, ale komu? Choć na początku Koniaszowi zależało jedynie na pieniądzach, teraz sprawa przybrała inny obrót. Najemnik zaczął się angażować, czuć coś do ludzi, których prowadzi, choć Ci nawet go nie lubią.

sobota, 24 września 2011

"Wampiraci: Imperium nocy" - Justin Somper

Mimo faktu, że to już piąty tom serii "Wampiraci" wydany w Polsce, nie można uznać książki za popularną. Niestety, ale seria nadal nie otrzymuje braw na jakie zasługuje. Wiele osób po prostu czyta jedynie początek "Demonów oceanu", który nie zapowiada się rewelacyjnie. Po niezbyt zachwycającym starcie większość czytelników odkłada tom, nie szturmując jego stron dalej. Inni znowu szukają ciekawszych serii, omijając tą, która jak najbardziej zasługuje na całkowitą uwagę wielbicieli dobrych wrażeń. 

Pisząc tę recenzję jestem świeżo po zakończeniu lektury i w skrócie mam do powiedzenia tylko jedno: Justin Somper nie zawodzi, bo jak mogłoby być inaczej? Poprzednie części serii zostały pochłonięte przeze mnie, jedna książka, po drugiej. Na ten tom musiałam czekać długie miesiące, może więc dlatego wzbudził on we mnie takie wrażenia? Nie będę was okłamywać. Po zakończeniu powieści "Wampiraci: Imperium nocy" zapłakałam szczerymi, gorzkimi łzami. Nawet teraz napływają mi one pod powieki. Wszystko to z powodu tego, że piąty tom (najprawdopodobniej przedostatni) jest tak niesamowicie wzruszający. Dotychczas łzy nad zakończoną książką wzbudziła u mnie tylko ostatnia cześć sławionego "Harry'ego Pottera". "Wampiraci: Imperium nocy", nie są ostatnim tomem, a jednak żałuję i to bardzo, że książka była taka krótka.

Grace i Connor znają już przykrą prawdę o swoim ojcu, to jednak nie jest największy problem bliźniąt. Żądza krwi, która powoli zaczyna władać ich ciałami zdaje się zwyciężać. Głóg jest tak potężny, że momentami, aż trudny go opanowania. Tymczasem Sidorio i Lady Lola postanawiają wcielić swój plan w życie. Dwójka najokrutniejszych wampiratów pływających po oceanach, postanawia stworzyć Imperium nocy. Grace i Connor zostają zaproszeni przez Sidoria na jego i małżonki statki. Mężczyzna chce, aby bliźnięta, które w przyszłości mogą stać się bardzo potężnymi zwierzchnikami poznały drugi świat, świat prawdziwych wampirów. Ku zdziwieniu wszystkich dziewczyna i chłopak muszą przyjąć zaproszenia, ale  tylko po to, aby szpiegować poczynania wroga. Nikt jednak nie jest w stanie powiedzieć, jaki wpływ będzie miała obecność wampiratów na tę dwójkę. Rodzeństwo boi się środowiska w jakim musi przebywać, jednak u Grace większy strach budzi Obsydian Darke. Najnowszy członek załogi Sidoria, jest zimny i z samej postawy okrutniejszy od samego przywódcy buntowników. Znowu kapitan Nokturna nie wraca na statek. Darcy i Lorcan karmieni zapewnieniami Mash Zu, że niebawem ich drogi przywódca powróci, przestają mu wierzyć. Dwójka przyjaciół Grace postanawia zacząć działać na własną rękę w obawie, że Mistrz ich zbywa bojąc się powiedzieć prawdę.

poniedziałek, 12 września 2011

"Złodziej tożsamości" - Erica Spindler

Ericy Spindler nie trzeba przedstawiać wielbicielom kryminałów oraz thrillerów. Autorka w tej dziedzinie zdobyła wielką popularność. Na swoim koncie pisarka ma już prawie trzydzieści dzieł, które zostały przetłumaczone na kilkanaście języków. 

Krytycy na temat "Złodzieja tożsamości" mieli do powiedzenia wiele chwalebnych opinii i zapewniali, że czytelnikowi się spodoba. Jednak, jak to jest naprawdę oceniamy już sami odbiorcy. Ja nie mogę powiedzieć, aby było to moje któreś z kolei spotkanie z tą pisarką, gdyż wcześniej jej nie znałam. Moja nie wiedza nie jest przyczyną braku zainteresowania dziełami pisarki w Polsce, ale brakiem zainteresowania tym gatunkiem z mojej strony. Twórczość kryminalna jest mi zupełnie obca. Uwielbiam fantastykę i to właśnie mnie do niej  ciągnie, co oczywiście nie znaczy, że "Złodziej tożsamości' mi się nie spodobał. 

Policja odnajduje zwłoki informatyka. Wszystko wskazuje na to, że młody mężczyzna korzystając ze swojego talentu i możliwości, był  hakerem. Mattowi Martinowi skręcono kark, a sprawdza po tej okrutnej zbrodni ukradł z miejsca zbrodni komputer ofiary. Funkcjonariuszka policji Mary Catherine, jej przyjaciółka oraz partnerka Kitt zajmują się tą sprawą. Dwie kobiety powoli odkrywają mroczne strony życia ofiary i poznają świat internautów. Wszystkie poszlaki na temat sprawcy są jednak wielką niewiadomą. A czas leci. Z biegiem kolejnych dni sprawa robi się coraz bardziej skomplikowana. Zostaje znalezionych coraz więcej ofiar, tego samego zabójcy. I jak się okazuje lista podejrzanych również się rozszerza, a z nią pojawia się coraz więcej zagadek. Szansa na złapanie grasującego mordercy jest coraz mniejsza. Jedno jest jednak pewne, sekrety nie jednej osoby zostaną ujawnione, a to może zmienić wszystko i najbardziej dotknąć samą Mary.

sobota, 10 września 2011

"Monster High: Upiorna Szkoła" - Lisi Harrison

Lisi Harrison rozwój swojej kariery rozpoczęła w Nowym Jorku. Zanim autorka przystąpiła do pisania, była producentką programów MTV. Mówi się, że czytając książkę można w pewnym stopniu poznać człowieka, który ją napisał. Podobno również otoczenie wpływa na zachowanie i sposób jego bycia. Czy Nowy Jork i obecność wpływowych ludzi zrobiła z Lisi Harrison taką płytką osobę? Niestety, ale takie odczucie można doznać w momencie, kiedy czyta się "Monster High: Upiorna Szkoła". 

Zanim zapoznałam się z zawartością "Monster High" wiele słyszałam o tej książce, głównie z internetu. Bardzo przyjemne, zabawne filmiki ukazujące się na stronie promującej pierwszy tom serii, zapowiadały, że lektura będzie równie przyjemna. Potem doszedł do tego klip muzyczny na podstawie fabuły - również przyjemny i słowa Ewy Farny. Piosenkarka chwaliła powieść, więc czemu i mnie miałaby się nie spodobać, skoro jesteśmy w tym samym wieku? Niestety, nasze gusty okazały się zupełnie inne. 

Melodie przeprowadza się z Beverly Hills do Oregonu. Rodzice nastolatki postanowili podjąć takie środki z powodu jej astmy. Oregon, oraz operacja plastyczna przeprowadzona przez jej ojca, ma pomóc jej w udrożnianiu dróg oddechowych. Nowe miejsce zamieszkania może być jednak nową szansą na lepsze życie. W dawnej szkole nikt nie zwracał uwagi na Melodie, której świat się zawalił w dniu, kiedy przestała śpiewać. Teraz dziewczynka nie ma innego marzenia, jak tylko znaleźć bliską jej osobę, prawdziwą przyjaźń. Jednak zanim do tego dojdzie Melodie będzie musiała zmienić całkowicie swój charakter i styl bycia. W końcu będzie musiała rozpocząć walkę o swoje. Tymczasem niedaleko domu Melodie powstaje nowe życie. Frankie stworzona przez swojego tatę w jego laboratorium zna świat jedynie z magazynów dla nastolatek. Dziewczyna na myśl o szkole i czekających ją tam nowych doznaniach oraz znajomościach, aż iskrzy - dosłownie. Jest jednak rzecz, której Frankie nie przewidziała. Jest potworem, a przynajmniej w oczach normalnych ludzi. W chwili, kiedy musisz ukrywać swoje prawdziwe Ja, szkoła nie wydaje się już taka wspaniała. Czy jednak jest możliwe, aby w Merston High były jeszcze inne potwory?

piątek, 9 września 2011

"Malowany Człowiek: Wielki Bazar. Złoto Brayana" - Peter V. Brett

Naprawdę niewielka liczba autorów przedstawia w swoich debiutanckich dziełach – książki, które powalałyby zagorzałego fana fantasy na kolana. Czasami nieświadomi swoich błędów pisarze wydają książki z pozoru banalne i niemrawe. Zniechęcony czytelnik momentami nie ma już siły, aby dać autorowi danej pozycji drugą szansę, co również liczy się z szybkim upadkiem pisarza. Na szczęście do takich przypadków nie należy Peter V. Brett. Autor „Malowanego Człowieka” jest uważany za pisarza, któremu udało się najszybciej zadebiutować w przeciągu ostatnich kilku lat. Mężczyzna nie tylko odniósł wielki sukces, ale również napisał niesamowicie grube tomisko, które wcale nie nudzi. 

Mimo faktu, że "Malowany Człowiek” liczy sobie ponad osiemset stron, pisarz nie umieścił w nim wszystkiego, co chciał. Przeszkodami do wydania grubszej książki okazali się współpracownicy lub własne stwierdzenia, poglądy. Niektóre wątki były też starsze i nie pasowały to aktualnego stylu pisania autora, co doprowadziło do ich wycięcia. W taki właśnie sposób powstał dodatkowy tom zatytułowany "Wielki Bazar. Złoto Brayana”.  

W tej niepozornie wyglądającej książce, liczącej jedynie dwieście dziesięć stron Peter V. Brett umieścił wszystko, co najbardziej kocha w Arlenie, a co nie mogło znaleźć się w „Malowanym Człowieku”. Cztery, zawarte w tomiku opowiadania pokazują nam poszczególne okresy z życia Arlena, ale i również scenę z udziałem Leeshy. "Wielki Bazar. Złoto Brayana” jest również możliwością na poznanie bliżej samego autora oraz drogi jego twórczości. Wszystko dlatego, że autor postanowił pokazać swoim fanom fragment, od którego wszystko się rozpoczęło. Krótki, nie zawarty w książce prolog spędził w szufladzie biurka autora niemalże dziesięć lat. 

wtorek, 6 września 2011

"Kroniki Czarnoksiężnika: Przywoływacz Dusz" - Gail Z. Martin

"Przywoływacz Dusz” spędził na mojej półce miesiąc, zanim łaskawie postanowiłam po niego sięgnąć. Możecie pomyśleć, że okazałam mu łaskę i w końcu zlitowałam się nad tą biedną, zapomnianą przeze mnie książką, ale to nie tak. Tom pewnie jeszcze bardzo długo czekałby na swoją kolej, pośród innych, bardziej ciekawszych tytułów, gdyby nie opinie innych czytelników. Do przeczytania "Przywoływacza Dusz” najbardziej skłoniła mnie recenzja umieszczona w miesięczniku "Nowa Fantastyka”. Autor tekstu zarzucał Gail Z. Martin, że jej książka nie wychodzi poza zakres podstawowych schematów fabularnych. Inni pisali też, że jest zbyt obszerna, nudnawa, zawiera zbyt mało wątków akcji . Postanowiłam sama się przekonać, jak to jest z tym przynudzaniem i aż na domiar szeroką fabułą.

Martris Drayke, nazywany przez przyjaciół zdrobniale Tris jest drugim synem króla. Chłopak nie marzy o tronie, wręcz przeciwnie, chce świętego spokoju i możliwości zamieszkania poza pałacem.  Nie jest mu to jednak dane. Jego znienawidzony przez lud brat Jared, wraz z służącym mu magiem  Arontalą postanawia zabić ich ojca, a następnie resztę rodziny w celu szybszego objęcia władzy nad królestwem. Tris jako jedyny, któremu udaje się przeżyć, musi uciekać z swojego domu.  Rzucić się prosto w wir rozpoczynającej się wojny, która zadecyduje nad dalszymi losami jego oraz wszystkich Siedmiu Królestw. Stawka o jaką gra wraz ze swoimi przyjaciółmi jest wielka i chłopak wie, że jego druhowie pójdą za nim wszędzie. Nie jest jednak pewien jak zareagują, kiedy dowiedzą się o jego mocach. Tymczasem księżniczka Kiara,  musi piastować stanowisko ojca podczas jego niedyspozycji wywołanej chorobą. Stara się nie doprowadzić do zaaranżowanego związku z nowym królem Margolanu. Dziewczyna przygotowuje się również do Podróży, którą musi odbyć każdy pełnoletni mieszkaniec jej królestwa. Jak się z czasem okaże jej próba może być najtrudniejsza spośród wszystkich, które zapisały się w historii królestwa Isencroft.