"Nowa Fantastyka - 363" (12/2012)

Jubileusz trwający dwa numery "Nowej Fantastyki", skończył się. Wraz z nim dobiegły końca podsumowania ostatnich trzydziestu lat gazety, samego gatunku, powieści wywodzących się z niego oraz filmów. Czas wrócić do standardowego numeru, z dobrze nam znanym logiem miesięcznika i artykułami, w których każdy znajdzie coś dla siebie. Tak też się złożyło, że ten już poza jubileuszowy numer jest również ostatnim w tym roku. Jak redaktorzy grudniowego wydania radzą sobie z końcoworocznym szaleństwem? Przekonajmy się. 

Jakub Winiarski już na początku przeprasza nas za natłok, którego winnym jest koniec roku. Redaktor naczelny w swoich kilku krótkich zdaniach, zawsze witających nas na początku każdego numeru, tłumaczy, że tym razem miał tyle pomysłów na temat wypowiedzi, że nie wiedział za co się zabrać. W końcu jednak zdecydował. Oprócz życzeń, pod koniec tekstu, umieścił zeznanie z krótkiego, aczkolwiek bardzo głupiego, incydentu związanego z "Hobbitem".

"Nowa Fantastyka - 362" (11/2012)

Jubileusz trwa. Wraz z listopadowym numerem "Nowej Fantastyki" kontynuujemy świętowanie trzydziestych urodzin miesięcznika oraz wspominamy, czy też poznajemy, dzieje fantastyki przez te minione kilka lat istnienia jednego z jej przedstawicieli.

Na początek kilka krótkich zdań od Jakuba Winiarskiego, redaktora naczelnego "NF". W nich o człowieku, jednak nie teraźniejszym, rozwiniętym, ale o tym mieszkającym jeszcze w jaskini, i zagadka. Pytanie z trzema możliwymi odpowiedziami, może nie ma nagrody materialnej za udzielenie prawidłowej, ale jestem ciekawa czy uda się wam odgadnąć. Mnie się udało, jednak był to bardziej szczęśliwy traw, niż wiedza.

"Ostatnia spowiedź. Tom 1" - Nina Reichter

Osobom regularnie przeglądającym strony poświęcone społeczności moli książkowych, pewnie rzuciła się w oczy ta oto pozycja. "Ostatnia spowiedź. Tom 1" - Niny Reichter, otwierająca serię książek o tym samym tytule, robi furorę w Internecie. Reklamy tytułu, a zwłaszcza bardzo pochlebne opinie recenzentów oraz czytelników, powodują, że rozgłos o dziele można porównać do tego, który towarzyszył przy wydaniu "Nevermore: Kruk" - Kelly Creagh. Może i nawet nie bez przyczyny, bo obie pozycje opowiadają o wielkiej miłości i przeznaczone są dla tej samej grupy odbiorców. 

Nina Reichter jest twórczynią książek dla kobiet i młodzieży, a z wykształcenia prawniczką... i tyle. Niestety, ale z powodu braku jakichkolwiek informacji o autorce, nie jestem w stanie powiedzieć wam o niej nic więcej. Sam Internet o owej pani nie ma nam nic do przekazania, a tymbardziej strona wydawnictwa. W samej książce też nie znajdziemy żadnych ciekawostek, ani podziękowań. Na skrzydełkach okładki, wewnątrz pozycji, gdzie mogłyby się znaleźć wzmianki o autorce, mieszczą się pochlebne opinie o zawartości tomu, a o pisarce dalej nic.  

Ally nigdy nie słyszała o Bradzie, nastoletnim piosenkarzu zdobywającym miłość tysięcy dziewcząt na całym świecie, i może z tego właśnie powodu ich serca zaczęły bić tym samym rytmem.

Bradin Rothfeld w drodze z trasy koncertowej, spóźnia się na przesiadkę. Ta pomyłka kosztuje go noc spędzoną na opuszczonym lotnisku, nie jest tam jednak jedyną osobą. Ally Hanningan też spotkał podobny los. Para z braku innych rozwiązań, postanawia te kilka godzin spędzić razem, co okazuje się być najwspanialszymi chwilami w ich życiu. Niestety, ale z czasem każda noc musi ustąpić dniu. Kiedy wschodzi słońce oboje wiedzą, że żadne nie może spotkać tego drugiego.

"Piękna debiutantka" - Siri Mitchell

Często zdarza się, że czujemy dużą satysfakcję po skończonej lekturze, a przebytą historię uważamy za naprawdę świetną. Potem jednak sięgamy po inne dzieło literackie i okazuje się, że przyćmiewa ono wcześniej zdjęty z półki tom. Taka właśnie sytuacja ma miejsce w przypadku wcześniej recenzowanego przeze mnie "Skandalisty" - Nicoli Cornick oraz niedawno przeczytanej "Pięknej debiutantki" - Siri Mitchell, która jest obiektem tego omówienia.

Siri Mitchell ukończyła studia w dziedzinie biznesu na University of Washington. Zanim poświęciła się pisarstwu, pracowała na różnych poziomach administracji rządowej. Kobieta lubi podróżować oraz poznawać przeróżne kultury. Wraz z swoim mężem, wojskowym, mieszkała już w wielu miejscach na świecie, m. in. w Paryżu i Tokio. "Piękna debiutantka" to jej pierwsza powieść, z dotychczas 10 napisanych, która ukazała się w Polsce. 

Jest rok 1891, Nowy Jork. Moda na wydawanie za mąż młodych dziewcząt w wczesnym wieku powoli przemija. Dla ludzi zaczyna się liczyć wiedza i postęp, jednak czym one są w obliczu chciwości i dostatku?  
  
Siedemnastoletnia Klara Carter woli rozwijać swój intelekt, niż umiejętności nienagannego zachowania w towarzystwie. Jej rodzina jest jednak innego zdania. Ciotka i ojciec, jedyni krewni młodej Klary uważają, że dziewczyna powinna zadebiutować w towarzystwie już teraz. Powodem tego pośpiechu jest powrót Franklina De Vriesa, którego rodzina ma niedokończone sprawy z Carterami. Klara musi go uwieść, rozkochać w sobie i zachęcić do zaręczyn. Choć na początku podchodzi do swojego nowego zadania z niechęcią oraz uporem, niespodziewane zdarzenie powoduje, że nie ma już innego wyboru.

"Skandalista" - Nicola Cornick

Pamiętacie jeszcze "Dynastię Tudorów" - serial emitowany przez stację telewizyjną HBO? Jeżeli tak, to nie powinniście zaprzeczyć mojemu skojarzeniu, które zakłada, że ilustracja prezentowana na okładce recenzowanej książki, przypomina o tej adaptacji.

Autorką pozycji jest brytyjska pisarka Nicola Cornick, która pierwszy raz zadebiutowała w 1998 roku. Pisarka już jako dziecko uwielbiała ten pisany, jak i wyświetlany na ekranie telewizora gatunek romantyczno-historyczny. Swoje życie również częściowo związała z tą pasją, co zaowocowało ukończeniem Uniwersytetu Londyńskiego z wyróżnieniem na kierunku historii średniowiecznej. Obecnie pisarka w swojej bibliografii ma kilkanaście napisanych powieści romantycznych i romantyczno-historycznych, a ta jest jedną z nich.

  
Catherine Fenton, jedyna córka swojego ojca, pragnie uwolnić się od jego chciwości i bezwzględności. Sposobem na wolność miało być małżeństwo, jednak niebawem i ono okazało się drogą do kolejnej niewoli. Problem tkwi w tym, że Algernon Withers wcale jej nie interesuje, a sam mężczyzna też nie wydaje się oszalały z jej powodu. Znosi jej towarzystwo tylko dlatego, że dziewczyna jest zamożna, a jej ojciec to dobry partner do wspólnych interesów. 

Właśnie wtedy, gdy życie młodej Catherine wydaje się zmarnowane, na horyzoncie pojawia się on. Benjamin Hawksmoor, przystojny skandalista, ratuje ją przed prawdopodobnym stratowaniem przez tłum ludzi zmierzających na niecodzienne widowisko. Wieszanie skazańca, morderstwo człowieka, który na to nie zasłużył, popierane przez prawo, okazuje się momentem wielkich zmian w życiu obojga.

"Cykl Inkwizytorski: Ja, inkwizytor. Wieże do nieba" - Jacek Piekara

Czy wiecie, że czasami przyjemniej jest posłuchać jak czyta ktoś inny, niż samemu zmierzyć się z daną książką? Szczególnie gdy osoba wprowadzająca nas w świat lektury naprawdę jest dobra w tym co robi.

Autorem "Ja, inkwizytor. Wieże do nieba" jest jeden z najbardziej znamienitych twórców polskiej fantastyki, Jacek Piekara. Niebywale wiele można powiedzieć o jego twórczości, gdyż przyczynił się w dużym stopniu do wzrostu poziomu literatury w naszym kraju. Jest on między innymi twórcą takich dzieł jak: "Charakternik", "Łowcy Dusz", "Rzeźnik z Nazaretu", "Alicja". Ten niebywały znawca kunsztu pisarskiego, znany jest również jako redaktor gazet poświęconych grom komputerowym.

Czytającym tego audiobooka jest aktor dubbingowy i dziennikarz, Janusz Zadura. Mężczyzna pracował w licznych stacjach radiowych i TV. Był komentatorem sportowym TVP. Pracował też w TVN Warszawa, gdzie prowadził poranny program "Witaj Warszawo" oraz główne wydania "Stolicy".

Dwaj inkwizytorzy, Albert Knotte i jego uczeń Mordimer Madderdin, przybywają do Lahstein aby rozwiązać problem z tamtejszym rzeźnikiem. Otóż, od pewnego czasu w mieście giną piękne młode dziewczyny, które łączy tylko jedno: wszystkie służyły u margrabiny Elżbiety von Sa. Mordimer, w czasie kiedy jego mistrz upija się na umór lub zabawia z prostytutkami, zagłębia się coraz bardziej w śledztwo, zapominając, że pozory bywają bardzo mylące.

Dwa lata później Mordimer Madderdin, jako pełnoprawny mistrz Akademii Inkwizytorium, obejmuje pieczę nad konfliktem dwóch wrogich wobec siebie architektów. Mężczyźni mają za zadanie zaprojektować oraz nadzorować budowę dwóch osobnych katedr. Takie przedsięwzięcie na tak małe miasto jakim jest Christiania, to znaczna przesada, więc każdy z nich pragnie zniszczyć tego drugiego. Z czasem wysłannik Akademii Inkwizytorium dowiaduje się, że jego problemem nie będzie chciwość, pogoń za bogactwem, czy sławą, ale również czarna magia.